Na een warme, onrustige nacht op het matras op de grond staan we om acht uur op. Na een kop thee gaat Michael op pad om voor ons reservesleutels bij te laten maken en komt terug met sleutels èn croissants!
Hij wijst ons de halte van de Muni (tram/metro) en Bram en ik gaan downtown. Daar komen we eerst in Chinatown, waar uiteraard alles Chinees is: mensen, etenswaar, opschriften en ook de spelletjes die de mannen op straat spelen. Chinatown gaat over in de Italiaanse wijk. Het is eigenlijk veel te warm om de stad te bekijken, want de straten zijn behoorlijk steil, waarvan Lombard Street de kroon spant. De straten zijn zo steil, dat het ons verbaast dat er nog auto's geparkeerd kunnen staan. Volgens Bram is het bij wet verplicht de voorwielen van de auto's zo gedraaid te parkeren, dat de auto vanzelf tegen de stoep glijdt, mochten de remmen het begeven.
Hij wijst ons de halte van de Muni (tram/metro) en Bram en ik gaan downtown. Daar komen we eerst in Chinatown, waar uiteraard alles Chinees is: mensen, etenswaar, opschriften en ook de spelletjes die de mannen op straat spelen. Chinatown gaat over in de Italiaanse wijk. Het is eigenlijk veel te warm om de stad te bekijken, want de straten zijn behoorlijk steil, waarvan Lombard Street de kroon spant. De straten zijn zo steil, dat het ons verbaast dat er nog auto's geparkeerd kunnen staan. Volgens Bram is het bij wet verplicht de voorwielen van de auto's zo gedraaid te parkeren, dat de auto vanzelf tegen de stoep glijdt, mochten de remmen het begeven.
Uiteindelijk komen we bij Fisherman's Wharf. Je kunt een rondvaart door de baai of naar Alcatraz maken. Of een rondrit in een soort riksja. Een rondvaart ($ 8.00) vinden we te duur en ook een overtocht naar Alcatraz gaat niet door, want die is tot en met zondag volgeboekt! Aan het eind van Fisherman's Wharf is het Maritime Museum en met mooie oude schepen. We kopen stokbrood, kaas en salami en in een Italiaans koffietentje neemt Bram een espresso en ik een heerlijk ijsje. Op een groot grasveld liggen we een uurtje te doezelen. Intussen hebben we allebei een opgeblazen gevoel en ik voel me een beetje misselijk. We gaan weer verder en komen door Broadway, de uitgaanswijk van San Francisco, met allerlei tenten waar topless en bottomless geserveerd wordt. Ook zien we de tent van Carol Doda, die als eerste ter wereld in San Francisco topless optrad.
Ik voel mij intussen steeds beroerder worden, dus keren we naar het appartement terug. Eerst ga ik op de bank liggen, maar duik even later het bed in. Ik ben koortsig en heb geen trek in eten. Bram eet een bord pap en kijkt de rest van de avond tv. Om half twaalf gaat ook hij naar bed en even na drie uur horen we onze gastheer thuiskomen (hij is barkeeper).
Joke
0 comments:
Post a Comment