Nog steeds mistig. Jammer, we hadden op mooi weer gerekend.
We willen de moeder van Pamela opzoeken in Salinas, dus nog even bellen voor de zekerheid. Maar we horen dat ze niet thuis is, maar in New York zit. Jammer! Onderweg vallen ons de vele Mexicaanse gastarbeiders op, die zich hier zwijgend als 20e-eeuwse slaven uit de naad werken.
Voor de koffie stoppen we in Marina, een grote plaats volgens de borden. Maar het is een gehucht, meer een legerplaats, waar geen koffie te krijgen is. Verder dus. Het is nog steeds koud en mistig en we hebben tegenwind. Het enige positieve is een mooi fietspad.
Uiteindelijk drinken we koffie bij een Duitse, die een cafeetje/bakkerijtje/winkeltje heeft met allerlei Duitse spullen.
We besluiten niet verder meer te fietsen en te overnachten in Carmel. Echter, in Montherey begint Joke's achterwiel raar te doen. Een hoop geknars en het wiel zit muurvast. Ik vermoed gebroken kogels en beschadigde cups. Bij een garage demonteer ik het freewheel en haal de as eruit. Drie kogels zijn beschadigd, waarvan één in kleine stukjes. Bij een fietsenzaak krijg ik kogels en een beetje vet. Gratis, prima lui trouwens.
Kamperen doen we op camping Veterans' Park. Ik kijk de fietsen nog even na, smeer de kettingen en we duiken (zonder douchen) de slaapzakken in.
Bram
0 comments:
Post a Comment