Eindelijk wat zon!

Om een uur of acht houdt de regen eindelijk op en breekt de zon door. Ik word hier elke morgen met dikke oogleden wakker. In het begin dacht ik dat het gebrek aan slaap was, maar nu denk ik eerder aan allergie. In de loop van de ochtend slinkt het dan weer. 
We gaan op weg naar Gold Beach voor onze koffiestop. Af en toe wind mee. In de heuvels krijgen we een flinke regenbui. In Gold Beach nemen we een 'clam chowder': gebonden soep van clam, een soort mossel, erg lekker. Dan op naar de camping in Brookings, nog 29 mijl. 
Het weer wordt steeds beter en eindelijk verschijnt een strakblauwe lucht. Lange broek, jack en ook de trui gaan uit. Het is hier prachtig, een vrij rustige weg, op en neer gaand, met bossen aan beide zijden en elke keer weer uitzicht op de zee. Ook horen we een verdwaalde zeehond blaffen. Tijdens een supersnelle afdaling komt een motorrijder naast me rijden en de passagier roept: "30 miles!" (dus bijna 50 km/uur). 
Om 5 uur bereiken we de camping. We nemen geen bike & hike plaats, veel te donker. Bram gaat wat eten kopen en ik zet de tent op. Vandaag hebben we een grote etappe gefietst: 64 mijl, maar wat wil je, het zonnige zuiden lokt! Na het eten en de koffie douchen en in de tent lezen, want als de zon weg is wordt het snel koud. 
Joke

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 comments:

Post a Comment