Om half negen met de taxi naar het vliegveld. Vanwege de opstoppingen doen we er drie kwartier over.
Op het vliegveld moeten we zeker vijf kwartier in diverse rijen staan: voor het betalen van belasting, voor de douane, voor de veiligheidspoortjes. Bij Carla wordt iets verdachts op het scherm geconstateerd: een nagelschaartje. Moet ze achterlaten en tevens tubetjes crème en een luchtje.
Op het vliegveld moeten we zeker vijf kwartier in diverse rijen staan: voor het betalen van belasting, voor de douane, voor de veiligheidspoortjes. Bij Carla wordt iets verdachts op het scherm geconstateerd: een nagelschaartje. Moet ze achterlaten en tevens tubetjes crème en een luchtje.
Intussen probeert John op de been te blijven; afgelopen nacht kreeg ook hij diarree.
De vlucht gaat voorspoedig, duurt 14½ uur en tegen half acht' s avonds landen we.
Buiten staat Karen ons op te wachten met de winterjassen.
We nemen afscheid van Carla en John, pakken de trein en zijn om kwart voor tien thuis.
We nemen afscheid van Carla en John, pakken de trein en zijn om kwart voor tien thuis.
In Sagada hebben we iemand ontmoet (half Engels/half Spaans) die twee jaar in China gewerkt heeft en in die tijd de meeste Aziatische landen bezocht heeft. Volgens hem zijn de vriendelijkste mensen de Thais en de Filipino's en hij dacht dat dat kwam doordat Thailand en de Filipijnen de laatste eeuw(en) geen burgeroorlog gekend hebben.
Wij kunnen dat, wat de Filipino's betreft, alleen maar beamen!
0 comments:
Post a Comment