Goed geslapen - Bram van 9 tot 8 uur en ik van 9 tot 7 uur! - ondanks de kou en dankzij onze badlakens op bed. Vreemd eigenlijk, datje het in een tropisch land 's nachts koud kunt hebben!
We ontbijten bij Masferré en om 10 uur staat onze gids Johnny klaar. Bij de grotten aangekomen moeten we eerst een lange trap af en dan begint het eigenlijke werk: klauteren over manshoge stenen, sommige spekglad. De gids heeft een kerosinelamp bij zich, die regelmatig opgepompt moet worden. John doet een stap opzij om een foto te maken en glijdt weg. Grote schrik! Maar hij blijft gelukkig twee meter lager tegen een grote kei hangen. We beseffen dat dit niet zonder risico is! Halverwege moeten we onze schoenen uitdoen, want blote voeten hebben meer grip op de gladde stenen. En soms moeten we door het koude water lopen.
Boven ons horen we de vleermuizen piepen en we grijpen af en toe in hun uitwerpselen. Zien kunnen we ze niet, daarvoor is het te hoog en de lamp geeft niet voldoende licht. Bij de zoveelste steile afdaling ziet Bram het niet meer zitten en wil terug. De anderen willen door, dus moet hij zich erbij neerleggen.
De gids vraagt of we door het water willen waden (ongeveer tot je oksels) maar dat zien we niet zitten.
Na een korte pauze klauteren we weer naar boven. Dat gaat gelukkig een stuk gemakkelijker. We moeten over een grote steen en dat kan alleen door je met een touw omhoog te trekken. Eindelijk zien we boven licht en zijn we op weg naar de ingang.
De gids vraagt of we door het water willen waden (ongeveer tot je oksels) maar dat zien we niet zitten.
Na een korte pauze klauteren we weer naar boven. Dat gaat gelukkig een stuk gemakkelijker. We moeten over een grote steen en dat kan alleen door je met een touw omhoog te trekken. Eindelijk zien we boven licht en zijn we op weg naar de ingang.
Heerlijke lunch bij Masferré en dan staat onze gids weer klaar. We lopen naar de rotsgraven die we op grote afstand bekijken. Hier hadden we ons iets meer van voorgesteld. De gids vertelt dat, als je overlijdt en je bent ouder dan 70 jaar, je dan in de rotsen kunt worden begraven. Overlijd je als je jonger bent dan kom je op het kerkhof te liggen. Ook horen we dat verleden jaar een Italiaan verongelukt is toen hij iets te ver van het pad af ging om een foto te maken.
Daarna een wandeling naar een waterval bij de rijstvelden. Niet zo spectaculair. We komen langs een tuin met prachtige en bijzondere bloemen, waaronder enorme kerstrozen.
Terug in het hotel gedoucht en weer heerlijk bij Masferré gegeten. We gaan vroeg slapen.
0 comments:
Post a Comment