Ik werd vannacht wakker omdat ik de sproeiers op het gras hoorde. Aangezien de fietsen ook op het gras staan moest ik er gauw uit om ze in veiligheid te brengen.
We zoeken eerst een ander plekje voor de tenten, want Joke en Gordon hebben slecht geslapen vanwege die sproeiers. Dan stellen Maggie en Gordon ons voor mee te gaan naar Tijuana, net over de Mexicaanse grens. Na een half uur komen we bij de grens, parkeren de auto en lopen de grens over. Het verschil is onmiddellijk merkbaar: wat een gribus en wat een rotzooi op de weg, maar wat gezellig. Na de koffie gaan we uit elkaar en spreken af om half vijf bij Woolworth op de Rua de la Revolucion. Joke en ik zoeken naar een leuk souvenir voor Annet, maar vinden niets geschikts. Dan willen we wat drinken, maar dat is niet mogelijk omdat men onze traveller cheques hier niet accepteert. We proberen ze bij diverse banken in te wisselen, zonder succes. Bij de Tourist Information verwijst men ons naar een hotel op de hoek. Daar rekent men 3% wisselloon. Dat lijkt ons niet onredelijk, maar de transactie gaat niet door omdat mijn handtekeningen niet dezelfde zouden zijn. Ook het vertonen van mijn paspoort biedt geen soelaas. Joke probeert het ook en kan haar laatste $ 50.00 cheque verzilveren.
We drinken daarna een blikje op een terrasje, maar vluchten weer snel weg, want we worden gek van het gebedel. Bij een kapperszaak besluit ik mijn haar te laten knippen. De kapper verstaat zijn vak en knipt me voor $ 4.00.
Snel terug naar het afgesproken punt en daar treffen we Maggie en Gordon met een burrito, een pannenkoekje met groente, vlees en een lik dressing. Lekker, goedkoop en pittig.
We keren terug naar de camping, gaan op zoek naar een restaurant en kiezen voor Danny's, een keten-restaurant, goedkoop en zeker niet slecht.
Terug op de camping drinken we nog een pilsje met Gordon.
Bram
0 comments:
Post a Comment