Het is weer geheel bewolkt. Na 5 mijl komen we in Cambria, waar we eerst een wasserette opzoeken. Terwijl de was draait, bellen we in een telefooncel weer even met Holland. Bij iedereen is alles O.K. Bob vindt de veldoefeningen zwaar en Menno denkt wel dat hij geslaagd is voor zijn type-examen. Ook Bram's ouders zijn blij weer wat te horen. Gek toch, dat de eerste keer bellen vanuit de States veel meer emoties bij ons teweegbracht.
Ook in Cambria nemen we koffie met heerlijk gebak. Dan fietsen we rustig een mijl of 15 over een brede shoulder. Een glooiend landschap met weer een stevige bries schuin achter.
Al om één uur zijn we in Cayucos, waar we een tweede koffie/chocola nemen. Tot Bram's verrassing hangen er in dat restaurant 5 reprodukties of originelen van oud-Nederlandse schepen met oud-Nederlandse onderschriften!
In een telefooncel bellen we de familie Dykema in Santa Maria om onze komst voor morgenavond aan te kondigen. We zijn van harte welkom. Dan bellen we ook Pamela's moeder om te zeggen, dat het ons spijt dat we haar niet thuis getroffen hebben.
Van twee tot half vier liggen we op het strand, wel lekker, maar de wind is fris. Onderweg naar de camping doen we in Morro Bay boodschappen.
In Morro Bay State Park kunnen we eindelijk weer douchen! Het was vandaag een makkelijk dagje.
Joke
0 comments:
Post a Comment