Goed geslapen. Om half negen vertrekken we. Ook een jong echtpaar uit Singapore met drie zoontjes gaat mee. De kleinste zingt een Engels liedje op de wijs van 'Altijd is kortjakje ziek'. Dus zingen Carla en ik het in het Nederlands, waar hij heel verlegen van wordt. Na een uur stoppen we en kopen op een marktje plastic schoenen voor 60 Baht (€ 0,90). Even later zijn we bij de pier. De chauffeur (spreekt geen Engels) gebaart dat we naar de steigers moeten lopen. Enige verwarring, maar na een tijdje vinden we toch onze gids Otto.
In een grote motorboot varen we over een gigantisch kunstmatig meer, Cheowlan Lake, zo groot als de provincie Utrecht. Het meer is ontstaan toen de Thai 22 jaar geleden een dam bouwden. Na een klein uur varen komen we op onze bestemming aan: een rij huisjes drijvend op dikke boomstammen langs een steiger. Ook de verdere accomodatie is drijvend. Alleen het sanitair is op het vasteland. Zeer eenvoudige huisjes, een bed en een prullenbak en meer heb je ook niet nodig. Verlichting is er alleen in het eetgedeelte aan het eind van de steiger. Het ligt er heel idyllisch in de prachtige natuur.
Na de lunch gaan we zwemmen en dobberen in een vrachtautoband. Otto vindt het tijd voor een excursie: naar een 'vissersdorpje’ aan de overkant. Dat bestaat uit een aantal huisjes op palen. Een man is bezig een harpoen te maken en er komt net een vissersbootje binnen. De vis wordt in manden gesorteerd en gewogen en oma schrijft alles op in een groot boek. Otto vertelt dat in deze regio 20 vissersfamilies wonen en dat er niemand meer bij komt. Ook is op het hele meer geen pleziervaart toegestaan. Als een huisje niet meer gebruikt wordt laat men het vergaan en er mag dan geen nieuwe gebouwd worden.
.jpg)
.jpg)
Daarna varen we naar het plaatselijke basisschooltje, ook op palen in het water.
Vervolgens naar een eilandje waar we misschien apen kunnen zien. Die zien we niet maar wel een visarend.
Terug naar onze basis om te relaxen vóór het avondeten, wat ook weer heerlijk is.
Daarna in het donker weer naar het 'apeneilandje'. Deze keer op de 'ontbijtboot' een ca. 10 meter lang vlot met een lange tafel en twee banken. Otto neemt een sterke schijnwerper mee waarmee hij langs de bomen schijnt om te kijken of we wat dieren kunnen ontdekken. We zien alleen een paar vuurvliegjes maar genieten van de prachtige sterrenhemel.
Rond tien uur gaan we slapen. Zonder klamboe, want we hebben de hele dag geen vlieg of mug gezien! Dat komt, vertelt Otto, omdat het water zo schoon is, want muggen leggen hun eitjes alleen in vervuild water.
0 comments:
Post a Comment