De Amerikanen zijn al vroeg naar Boracay vertrokken. Wij hebben vandaag een rustdag. Er zijn manicure, pedicure en masseuses. Carla en ik laten onze nagels doen en John Bram krijgen een massage.
's Middags begint het te stortregenen en in de verte licht het voortdurend.
Om vijf uur verzamelen in de hal, waarna we met de bus naar het huis van Sharon's ouders gaan. Daar stappen Menno en Sharon met Rafa, de nanny, Enrique in en we rijden naar de kerk (5 minuten). Oscar, Ninfa en de rest van de familie komen met eigen auto (Hummer).
Om vijf uur verzamelen in de hal, waarna we met de bus naar het huis van Sharon's ouders gaan. Daar stappen Menno en Sharon met Rafa, de nanny, Enrique in en we rijden naar de kerk (5 minuten). Oscar, Ninfa en de rest van de familie komen met eigen auto (Hummer).
De doopplechtigheid duurt een minuut of twintig en Rafa gedraagt zich voorbeeldig! Daarna de photo shoot, die iets langer duurt. Dan weer terug naar huis voor een heerlijke maaltijd. Niet in de tuin deze keer: het grote grasveld is veranderd in borders vol prachtige planten.
Hierna een feestje in de enorme garage waar drie jaar geleden ook het feest was. De avond begint wat stroef, maar de gasten nemen na een tijdje het (karaoke) zingen over van de drie zangeresjes. En ook de Spanjaarden en Menno, Carla, Marianne, Ninfa en ik zingen wat. Maar de sterren van de avond zijn Enrique, Diego en Diego junior (elf jaar)! Gedanst wordt er ook en het is erg gezellig. Remko wordt door Oscar gepusht om een van de zangeresjes ten dans te vragen en dat is meteen raak! Hij wijkt niet meer van haar zijde en telefoonnummers worden uitgewisseld.
Dan horen we dat de chauffeur inmiddels is overleden. Tragisch. Hij laat een vrouw en drie kinderen na.
Om een uur of een naar het resort terug, waar Carla, John, Bram, Rafael, Joep, Marianne en ik nog even zwemmen.
0 comments:
Post a Comment