Oudejaarsavond

12:00 PM |

Heerlijk geslapen, prima kamer.  
Na ontbijt en koffie zoeken we het strand op, waar we de rest van de dag blijven. 's Middags een pizza. Daar ontmoeten we een Italiaanse ingenieur die hier hotels bouwt. Een soort projectontwikkelaar dus. Hij woont drie maanden in Milaan, drie maanden in Cannes en de rest van het jaar werkt hij hier op Boracay. Ook zijn gezin woont hier en ook zijn zoon bouwt hotels.
's Avonds gaan we om half negen met acht man in één tricycle naar het nieuwste en duurste hotel tot nu toe: Hotel Discovery, iets verder gelegen dan Fridays. Kost $ 300 per nacht en het is nog volgeboekt ook! 
Een schitterend hotel! Hier hebben we ons oudejaarsavond diner: prachtig gedekte tafels met hypermodern bestek en het eten is overheerlijk. Het enige minpuntje is de te harde band; enige conversatie is bijna niet mogelijk. Hier zien we ook Jane en Kosh met hun zoontje.

     
Het vuurwerk om twaalf uur is overweldigend, niet te beschrijven! Recht voor ons steekt Discovery vuurwerk af en ook andere hotels links en rechts doen dat. Je weet niet meer naar welke kant je moet kijken. Menno heeft intussen Rafa van het strand gehaald (waar hij in de wagen lag te slapen onder het wakend oog van de nanny). Hij neemt hem mee naar binnen en dekt zijn oren af. Zo slaapt hij braaf door. 
Het vuurwerk duurt minstens 20 minuten. Tegen enen gaan we naar een andere tent, Hey Jude. Daar nemen we nog een biertje, maar dan houden Bram en ik het voor gezien.
Om half drie zijn we terug in het hotel.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
Comments(0)
Posted by Unknown

Naar Boracay

2:58 AM |

Carla heeft vannacht overgegeven en was aan de diarree. Nu gaat het wel weer.
Om tien uur vertrekken we met de bus naar Caticlan. Onderweg een sanitaire stop en dan heb ook ik last van diarree. 
De busrit duurt ongeveer 4½ uur. Rafa gedraagt zich weer voorbeeldig en slaapt veel en ook Daniel (4 jaar) slaapt bijna de hele rit. Christine, Lex, Jennifer en hun dochtertjes met nanny komen per auto.


In Caticlan moeten de koffers open voor inspectie en dan kunnen we in de boot. 
De overtocht naar Boracay is maar een kwartiertje want er is inmiddels een aanlegsteiger gemaakt. 
Bij het uitstappen blijft mijn rugzakje ergens achter haken waardoor er van alles uitvalt. Het meeste op de loopplank en wat in het water valt wordt er door een van de helpers uitgevist. Helaas is dat ook de camera. Gauw de accu en het schijfje eruit, maar later blijkt hij niet meer te werken. Hij is nota bene net nieuw omdat de vorige in september in Barcelona in de rugzak zat die op het strand gestolen is. 
In een busje naar het hotel, La Carmela, over een drukke, rommelige weg. 
De aankomst op Boracay heeft wat van zijn charme verloren: niet meer met de boot tot bijna aan het strand vlak voor het hotel waarna je door het water moest waden. 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
Comments(0)
Posted by Unknown

San Joachim

11:55 AM |

Met z'n allen in de bus om naar de markt te gaan (schuin tegenover Oscar en Ninfa's huis) en daarna drinken we koffie in hun tuin.

  
  
          
Dan stappen ook Menno, Sharon, nanny met Rafa en Enrique in. Oscar en Ninfa gaan met eigen auto. Onderweg bezoeken we de dorpskern van Guimbal, een oude kerk,een begraafplaats die nog door de Spanjaarden is gebouwd en Ninfa's kantoor in het pas gebouwde stadhuis van San Joachim, waar zij burgemeester is. Als we San Joachim uitrijden zien we tegen een heuvel een prachtig huis liggen, Oscars nieuwe project. Hij legt uit wat er nog allemaal bij komt: schapen, geiten, een vijver met vissen en een boomgaard erom heen, huisjes die verhuurd kunnen worden en een trap naar de top van de heuvel met erlangs beeldengroepen uit de bijbel en er bovenop een groot kruis.

          
Het personeel is inmiddels ook gearriveerd en maakt de meegebrachte maaltijd klaar. Wij bedanken Oscar en Ninfa hartelijk voor hun gastvrijheid en overhandigen onze cadeaus. Oscar speecht en geeft ieder van ons een klok in de vorm van een cocosnoot en een met drank gevulde cocosnoot. Na de maaltijd genieten we van het prachtige uitzicht. Terug in het resort voor de laatste keer het zwembad in.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
Comments(0)
Posted by Unknown

Rafa wordt gedoopt

2:49 AM |

De Amerikanen zijn al vroeg naar Boracay vertrokken. Wij hebben vandaag een rustdag. Er zijn manicure, pedicure en masseuses. Carla en ik laten onze nagels doen en John Bram krijgen een massage.

    


's Middags begint het te stortregenen en in de verte licht het voortdurend. 
Om vijf uur verzamelen in de hal, waarna we met de bus naar het huis van Sharon's ouders gaan. Daar stappen Menno en Sharon met Rafa, de nanny, Enrique in en we rijden naar de kerk (5 minuten). Oscar, Ninfa en de rest van de familie komen met eigen auto (Hummer). 

                  

De doopplechtigheid duurt een minuut of twintig en Rafa gedraagt zich voorbeeldig! Daarna de photo shoot, die iets langer duurt. Dan weer terug naar huis voor een heerlijke maaltijd. Niet in de tuin deze keer: het grote grasveld is veranderd in borders vol prachtige planten.

                  
Hierna een feestje in de enorme garage waar drie jaar geleden ook het feest was. De avond begint wat stroef, maar de gasten nemen na een tijdje het (karaoke) zingen over van de drie zangeresjes. En ook de Spanjaarden en Menno, Carla, Marianne, Ninfa en ik zingen wat. Maar de sterren van de avond zijn Enrique, Diego en Diego junior (elf jaar)! Gedanst wordt er ook en het is erg gezellig. Remko wordt door Oscar gepusht om een van de zangeresjes ten dans te vragen en dat is meteen raak! Hij wijkt niet meer van haar zijde en telefoonnummers worden uitgewisseld. 
Dan horen we dat de chauffeur inmiddels is overleden. Tragisch. Hij laat een vrouw en drie kinderen na. 
Om een uur of een naar het resort terug, waar Carla, John, Bram, Rafael, Joep, Marianne en ik nog even zwemmen.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
Comments(0)
Posted by Unknown
Subscribe to: Posts (Atom)