En een rumoerige nacht werd het! Geslapen hebben we nauwelijks. Ook onze tafel en krukjes zijn verdwenen.
Weer op weg, nu naar Lappeenranta. Bij een tankstation ontmoeten we een stel Finse fietsers. Ik vertel wat het probleem is en hij pakt onmiddellijk zijn portemonnee. Dat is nu ook weer niet de bedoeling!
Ze vertellen dat er vlakbij zwemwater is. Daar gaan we lekker zwemmen. We willen hier eigenlijk ook kamperen, maar alle strandjes zijn privé eigendom. Dan maar weer verder. Na een lekke band raken we wat gedemoraliseerd. We slaan een zandweg in richting Ylijarvi, 4 km. verderop, en komen we bij een boerderij waar we de boer en boerin treffen. Hun oudste dochter spreekt Engels en we leggen ons probleem uit. Pa gebaart dat we haar moeten volgen en zij fietst ons voor naar een plekje aan een meer, waar ik onmiddellijk verrukt van ben! We mogen hier onze tent opzetten en gaan meteen pannenkoeken bakken. Later komen vader en dochter langs met flessen water.
Ze zijn net weg als we een roeiboot zien aankomen. Een man vraagt wat we hier doen, de boer is nl. zijn broer. Als we zeggen dat we toestemming hebben om hier te staan is het goed. Maar een halfuur later komt hij terug en nodigt ons uit voor de sauna, want met Juhannus hoor je niet alleen te zijn! Hij roeit ons naar de overkant en we genieten met z’n tweeën van de sauna. Daarna drinken we een lekkere koskinkorvaa. De anderen zijn al verder heen en vooral onze roeier (kapitein bij de grensbewaking) valt zo nu en dan van zijn kruk. Ook gooit hij van alles in het vuur, ook z’n uniformpet! In plaats van de kapitein roeit zijn vrouw ons terug. Joke duikt direct de slaapzak in en ik rook nog even een sjekkie, deze dag overpeinzend!
Bram
0 comments:
Post a Comment