jokewaterman-The-Atlantic

Terug naar Manila

3:07 AM |

Schuin tegenover ons hotel ligt een groot stuk opgespoten land met een kade waaraan bangka's liggen.
Van een hotelmedewerkster hoort Bram dat er een groot project met hotels gepland staat.
Maar alles ligt nu stil, want er zijn grote problemen: corruptie en er is zelfs een moord gepleegd.
De burgemeester, Reyes, wordt genoemd, maar hij is sinds twee maanden ondergedoken met een privé legertje, horen we van Peter Ponnet, de Belg.

Dit spandoek hangt aan het Coliseum waar de Miss- en Misterverkiezing plaatsvond.

Na een laatste wandeling door de straatjes van Coron worden we om twee uur opgehaald. Er moeten nog meer gasten worden opgehaald en een uurtje later zijn we op het vliegveld(je).

Buiten wordt gesleuteld aan een klein vliegtuigje. In de hal zien we een stapel in beslag genomen schelpen en koraal. Onze vlucht is om half vier, maar we horen dat het vliegtuig in Manila nog niet is vertrokken vanwege het slechte weer daar. Uiteindelijk komt het om kwart voor zes aan en een kwartier later vertrekken we. Aankomst om zeven uur in Manila waar Nestor ons ophaalt.

Als Menno de voordeur opent staat Rafa ons glunderend op te wachten. Hij is de afgelopen week ziek geweest. Toen we weggingen hoestte hij behoorlijk. Nu krijgt hij medicatie door een verstuiver.

Comments(0)

Palawan - Miss- en Misterverkiezing

3:30 AM |

's Middags lopen we door het centrum en horen harde muziek. Dat komt uit het Coliseum, de plaatselijke sporthal, waar men bezig is de miss- en misterverkiezing van vanavond voor te bereiden. Lijkt ons wel wat, dus we kopen tickets. Daarna nog even naar Manneken Pis waar Bram een sandwich neemt. Peter is er niet.

Op de tickets staat dat het om acht uur begint, dus als brave Europeanen zijn we er om acht uur. De zaal is halfvol en men is nog bezig de geluidsinstallatie te testen. Met het publiek dat binnenstroomt komt er ook een hond binnen. Een man met een stok probeert hem uit de hal te krijgen, tevergeefs.
Als ruim over negen de juryleden en notabelen aanwezig zijn, kan de show beginnen. Eerst een percussiegroep van drie man en twee dansers met brandende fakkels. Dan presenteren de deelnemers zich een voor een: 8 meisjes en 8 jongens. De eerste keer in 'feestkleding' en de tweede keer in badkleding. Als de jongens verschijnen klinkt er een luid gejuich op van het vrouwelijk deel van het publiek. Bram merkt op: "Als de stroom maar niet uitvalt"... En ja hoor, op het moment dat de eerst prijzen worden uitgereikt valt het licht uit! Complete duisternis met alleen wat licht van telefoontjes. Dus alles valt stil. De oorzaak is waarschijnlijk de onweersbui die is losgebarsten. We blijven even wachten of er weer stroom is, maar na tien minuten vinden we het tijd om te vertrekken.

Buiten nemen we een tricycle naar het hotel. Het hotel heeft een eigen generator, dus hier werkt alles gewoon. Al met al een bijzondere avond!

Comments(0)

Palawan - Maquinit Hot Spring

2:47 AM |

We ontbijten, zoals elke morgen hier, met Oatmeal (havermout) met banaan en krenten voor Bram en een mango- of bananenpannenkoek voor mij.
We gaan vandaag naar Maquinit Hot Spring. We nemen sandwiches en water uit het restaurant mee en de guard regelt een tricycle. De rit duurt een half uur, eerst over de 'National Highway', dan over een smallere weg en uiteindelijk over een zandweg, waarbij de chauffeur zorgvuldig de kuilen, stenen, slapende honden en vechthanen aan een touwtje probeert te vermijden. Langs de weg hutjes en huisjes, restaurantjes, winkeltjes en werkplaatsen en heel veel mensen. De hot spring is bijzonder omdat het een zout water hot spring is, vlak aan zee dus. We willen er een uur of twee blijven en de chauffeur blijft op ons wachten.

Er zijn nog vijf gasten, waaronder de eigenaresse, en als die vertrekken zijn we de enigen.
Het water is heet! 38 tot 41°C. We kunnen er slechts een korte tijd in zitten. Bram presteert het uiteindelijk er helemaal in te gaan. Er komt nog een gast, een Filippijns meisje, meer gasten zien we niet.
Om één uur gaan we weer terug met de tricycle. En weer barst er een tropische regenbui los.

Comments(0)

Palawan - Manneken Pis

2:44 AM |

Goede internet verbinding vanmorgen, dus versturen we eerst wat mailtjes. Maar dan begint het te regenen. En even later te stortregenen en te onweren. Ik zit op het (overdekte) balkon en zie de marktkooplui bezig met het afdekken van hun waar en het verwijderen van de plassen regenwater van het dak van hun kramen. Het duurt zeker anderhalf uur voordat de regen ophoudt.

's Middags nemen we een tricycle en vragen de chauffeur ons rond te rijden. Zo krijgen we een indruk van de plaats Coron. En we vragen hem ons naar de katholieke kerk te rijden, die we bezoeken. Ook lopen we naar de Baptist Church, die zeer sober is ingericht. We lopen de National Highway (de doorgaande tweebaans weg) af en komen langs een café/restaurantje waarop staat: "Manneken Pis". Dat moet een Belg zijn en dat klopt ook. Hij heet Peter Ponnet, kwam hier 15 jaar geleden om te duiken en is blijven hangen.
Hij komt uit Geraardsbergen en vertelt dat Manneken Pis oorspronkelijk uit Geraardsbergen komt.
Hij heeft een zeer exclusief resort gebouwd (is geen eigenaar): Ariara Island. Heeft een dochter van zes en een appartement in Fort Santiago, Manila, waar hij slechts af en toe is. Want hij houdt van de natuur en het buitenleven. Ook is hij de tweede die ons vertelt dat hij president Marcos een hele goede president vond. Wel een dictator, maar volgens hem kan dat hier niet anders. Hij heeft veel goeds voor het volk gedaan.
De andere was de man die ons rondleidde in het museum van het Congres.

Bij de Tourist Office halen we een folder met excursies en besluiten morgen de Calauit Safari Tour te doen. Maar de organisatie heeft de tour van morgen afgelast omdat er nog meer regen verwacht wordt. Met al die regen is de Maquinit hotspring misschien een beter idee. We zien wel morgen.

Tot besluit van de dag weer een heerlijke maaltijd in het hotelrestaurant. Het restaurant heeft een uitstekende keuken!

Comments(0)

Palawan - Island Hopping

2:36 AM |

Heerlijk geslapen. Na het ontbijt gaan we langs bij de Tourist Office, maar dat is gesloten. Dan lopen we langs de haven en krijgen een dagtocht Island Hopping aangeboden voor 1500 ps. Lijkt ons een goed idee en we pakken onze badkleding en nemen een paar sandwiches mee. Voor de tocht hebben we een boot (bangka) voor ons tweeën. Bij de eerste stop kunnen we snorkelen. En ons omkleden kunnen we in een wc-hokje op een andere boot. Een hokje zonder dak en met één meter hoge wanden.

Bram ziet mooie, kleurige vissen, maar geeft opeens een kreet: hij is in een zee-egel getrapt en heeft 3 stekels in zijn grote teen. De schipper doet er wat azijn op en zegt dat het niet giftig is. Dan varen we naar een ander eiland waar we in een inham ook kunnen zwemmen en snorkelen. Op het volgende eiland verlaten we de boot en klimmen ongeveer 70 à 80 meter omhoog en weer naar beneden en komen bij een prachtig blauwgroen meer, waar we weer snorkelen en zwemmen. Intussen begint het te regenen, even later te gieten, dus de lunch gebruiken we in een soort overdekte picknickplaats. Het wordt weer droog en we varen naar het volgende eiland, waar we tussen de rotsen door moeten klimmen om bij weer een prachtig meer te komen. We houden onze reddingsvesten aan en liggen heerlijk te dobberen. Vervolgens stoppen we bij een wit strandje, waar Bram en ik siësta houden.
Bij elke stop moeten we een 'entrance fee' betalen, meestal 100 ps p.p. De laatste stop is bij een Japans scheepswrak uit de 2e Wereldoorlog. Moeilijk te zien omdat het geheel begroeid is.